De eerste avond

Woensdag 12 mei

Interviews

De interviews werden vandaag afgenomen door Piet van der Pas. Als eerste De Torenspelers uit Tilburg met het stuk 'Hundertwasser', dat is geschreven door Toon Brouwers en geregisseerd door Fred Geysels.

Van der Pas: "Dus het gaat om een gewoon relatiedrama? Wat is dan nog de link met Hundertwasser?"
Geysels: "Volgens mij bepaalt Hundertwasser alleen de kleur van het stuk. Het doorbreken van de sleur. Ik vond de link zelf ook niet zo duidelijk. Wel zie je in de beweging van de spelers terug dat Hundertwasser van spiralen hield, en dat hij de rechte lijn verafschuwde. Het ene moment staan ze juist wel in een rechte lijn, het andere moment bewegen ze zich in spiralen.

Van der Pas: "Er wordt in het stuk erg veel rechtstreeks tegen het publiek gepraat. Is het op die manier niet erg moeilijk om een bepaald nivo in het spel te krijgen?"
Geysels: "Zeker, we hebben erg geworsteld om los te komen van het beeld van de verteller. Ook het licht is daarin erg belangrijk."

Van der Pas: "Ik hoorde dat dit stuk iets te maken had met een 'uitwisseling'. Hoe zit dat precies?"
Geysels: "Ja, een uitwisseling tussen Vlaanderen en Nederland. Er is bij ons een eenakterfestival georganiseerd waarbij zes nieuwe stukken werden gespeeld uit België en uit Nederland. Op elke avond werd steeds een stuk uit België gecombineerd met een stuk uit Nederland."

Het tweede stuk van vanavond is 'Flambé'. Het wordt geregisseerd door Liesbeth Verzijden.
Van der Pas: "Op de tekst die ik in handen kreeg stond 'embargo'. Is het geheim?"
Verzijden: "Dat wàs het wel, inderdaad. Tot de officiële vertaling uit kwam. We hebben dit stuk voor het eerst gespeeld bij Internet Dyonisia, in Gouda. Het is van oorsprong Amerikaans, geschreven door Olga Humphrey. René Bosch heeft het voor ons vertaald in het Nederlands."

Van der Pas: En het is een komisch stuk?"
Verzijden: "Ja! Maar het is niet kluchtig. We hebben bepaalde zaken uitvergroot om een komisch effect te bereiken. Het gaat over de voorbereiding van een kookprogramma op TV. We hebben het dan ook aangepast aan de Nederlandse kookcultuur."

Van der Pas: "Het is nogal een seksueel stuk; er wordt van alles 'klaargemaakt'.
Hoe hebben jullie aan het stuk gewerkt?"
Verzijden: "Met z'n drieeën. We hebben gewoon samen verschillende dingen uitgeprobeerd en gekeken wat goed werkte voor ons. We hebben ook nog samen een workshop gedaan met Ester Scheldwacht van het Ro Theater.
Deze spelers waren nog niet gewend aan humor, ze hadden tot nu toe alleen meer dramatische stukken gespeeld. Ook voor mij was het feit dat dit heel anders was dan alles wat ik daarvoor gedaan had één van de belangrijkste redenen om voor dit stuk te kiezen."

Opening

Een leuke act, want dat was het natuurlijk.
De look-alike was niet zo sterk, maar het acteren maakte dat ruimschoots goed.

Na haar toespraak nam ze pontificaal plaats op de eerste rij, waardoor de koeiehoed het uitzicht voor de mensen op de tweede rij totaal wegnam. Een dame op de tweede rij week vijf stoelen naar rechts uit. Ze werd met applaus beloond. De stemming zat er in; het festival was begonnen...

Hundertwasser

Twee echtparen betreden de arena: Stan en Camillia versus Frank en Veerle. Achter de facade van hun ideale gezinnetjes verbergen zich twee in het slop geraakte huwelijken. Terwijl de één zijn verdorde territorium afbakent, schudt de ander zijn gevoelsleven op met een sappig avontuurtje. Passie, bedrog en een schamel restje liefde zijn de ingrediënten voor de allesbeslissende strijd die dan volgt.

Aan het begin was het toneel helemaal leeg. Er waren alleen twee strepen licht te zien op het achterdoek. Daarna kwamen de acteurs en zetten alle attributen zelf neer.
Ik vond dit stuk er erg mooi uit zien. Er werd goed gebruik gemaakt van de enorme ruimte die het toneel in Theater de Veste biedt. Tweegesprekken van het éne einde van het toneel naar het andere. Teksten vanuit de verste hoek achteraan naar het publiek. Ook het licht werd in deze voorstelling heel goed benut.
Af en toe had ik wat moeite om te verstaan wat er gezegd werd. En er waren momenten dat ik het wat langdradig vond worden. Maar al met al een hele mooie voorstelling.

Enkele publieksreacties

Flambé

Het korte stuk speelt zich af in de voorbereidingstijd vlak voor de uitzending van een kookprogramma op TV. Dit programma is gewijd aan het feit dat de beroemde Flavia Doran 25 jaar geleden haar Iegendarische kookboek introduceerde. Kok Timotheus Gustafson is bezig met de voorbereidingen als zijn idool Doran arriveert. Zij vernedert op alle mogelijke manieren de sous-chef. Als klap op de vuurpijl weigert ze überhaupt nog medewerking aan de lustrumuitzending.

Dit stuk zag ik vanavond al voor de derde keer. Daardoor kijk je er op een andere manier naar, of je nu wilt of niet. De eerste keer dat ik het zag was bij Internet Dyonisia in Gouda. Het kwam daar niet zo erg tot zijn recht en ik vond er eerlijk gezegd niks aan. De tweede keer zag ik het twee maanden geleden in 's Gravendeel in een klein zaaltje en daar werkte het veel beter. Toen vond ik het opeens heel mooi!
Ik was dus wel benieuwd hoe het stuk zou werken in Theater de Veste, dat nou eenmaal ook heel groot is.

Volgens mij hadden de spelers ook wat moeite om te wennen aan dit podium. In het begin miste ik de sprankeling die ik in 's Gravendeel gezien had. Maar in de loop van het stuk kwam die terug. Er zat duidelijk een goede vaart in het stuk en het publiek 'smulde' ervan. Mooi!

Enkele publieksreacties

Jury

Ineke Holzhaus regisseert, acteert en ze maakt radio-uitzendingen. Wigbold Kruijver speelt toneel, onder andere bij "Het Volk".

Het eerste stuk

Holzhaus: "Dit was een vertelling, met daarbinnen spel. Dat vond ik goed gelukt. Erg dapper"

Kruijver: "Dit is een erg moeilijk stuk. Je hebt te maken met een erg onevenredige verdeling tussen de hoofd- en bijrollen. Er werd goed gebruik gemaakt van de rekwisieten en zetstukken binnen de vertelling."

Holzhaus: "De vertelling leek over te lopen in het spel. Dat was soms verwarrend. Het werkte wel erg naturel, dat was mooi."

Kruijver: "Volgens mij was het overlopen tussen rol en vertelling heel goed. Ik vond ook het samenspel tussen licht en spelers perfect. Net als de bewegingen van de spelers was het licht heel mathematisch."

Holzhaus: "Ja, in die bewegingen zag je ook die spiralen. Toen ik het stuk las leek me dat allemaal wat overdreven. Maar toen ik er naar keek, had ik daar helemaal geen last van. Ik vond ook de kus mooi. En de klap. Het draaien met de voet. En het omhoog en omlaag gaan op de voeten. Allemaal mooie stukjes spel die er in zaten. Met het ritme had ik wat meer moeite. De ritme-wisselingen die er horen te zijn, kwamen er pas in de loop van het stuk goed in."

Het tweede stuk

Kruijver: "Dit stuk stond haaks op het eerste. Een komedie. In feite is het een uitvergrote sketch. Ik hoorde dat ze dit van Internet geplukt hebben. Wat leuk! Ik wist niet dat dat kon..."

Holzhaus: "Een mooie snelle ontwikkeling. Een goed tempo. Opvallend goed preisnijden. De inleving vond ik in het begin niet zo sterk. Later vond ik het meer te geloven dat er leed onder deze grappenmakerij zit."

Kruijver: "Ja, het drama versterkt vaak juist de humor. Het contrast is groter als er eerst iets dramatisch gebracht is en daarna iets komisch gebeurt.
Een deel van de attributen werd gemimed. Dat werd goed gedaan, en het scheelt ook een stuk in de rotzooi die er ontstaat, maar ergens is het toch jammer, want op deze manier misten we een hoop van de vettigheid en ranzigheid. Misschien is het leuk om bij dit stuk zoveel mogelijk smeerboel te maken."

Holzhaus: "Maar dit gemis werd gecompenseerd door het stemgeluid van de man."

Kruijver: "Inderdaad. Hij legde er emotie in, en warmte, en erotiek. Heel mooi.
Het publiek wil lachen, zegt men. Die lach heeft men vanavond zeker gekregen."

Nominaties voor de Delftse Koe

Erik van Schaaijk

Stan in 'Hundertwasser' van De Torenspelers

Adje Kloos

Flavia Doran in 'Flambé' van NEON3