Delfts Eenakterfestival: 10 mei 1997


Nederlands

Evelien's HomepageHomepage
Evelien's DagboekDagboek
Evelien's Audio ColumnsColumns
Evelien's ZoekmachineZoeken
Evelien's ToneelpaginaToneel
Evelien's Acorn paginaAcorn
RobocupRobocup
Evelien's BookmarksLinks
GamesGames
Evelien's CVCV
Evelien's BBS emulatieBBS



Interviews

De interviews werden vandaag afgenomen door Eddie Geerlings.

Rosamaria Rinaldi regisseerde voor Glas uit Amsterdam 'Bedden' van Dimitri Frenkel Frank. Ze kon er vanavond niet bij zijn, omdat ze naar een premiere in Rome moest. In haar plaats werden de spelers Frits Schneider en Manja Cornelissen ge-interviewd,

Is een stuk van 20 jaar oud niet vreselijk gedateerd?

Schneider: "Het geeft een tijdsbeeld. We zijn tegenwoordig meer gewend. Het is nu bijna zo ver dat er in elk stuk iemand uit de kleren moet, wil het interessant kunnen zijn. Bij ons speelt het bed wel een centrale rol, maar daar wordt heel anders mee omgegaan."

Hoe hebben jullie aan het stuk gewerkt?

Cornelissen: "We hebben allemaal een biografie geschreven van de persoon die we spelen in het stuk. Een hele levensloop dus, tot aan het moment van het stuk. Rosamaria heeft ons als spelers veel ruimte gelaten, ze heeft zoveel mogelijk gebruik gemaakt van wat we zelf inbrachten."

Ingmar van der Bie regisseerde voor De Spieghel uit Delft 'De Les' van lonesco. Dit is al de tweede Ionesco op dit festival. Hoe kom je tot die keuze?

Van der Bie: "Als je een keuze moet maken uit de periode 1930 tot 1960, dan heb je maar weinig mogelijkheden. Er waren maar weinig belangwekkende schrijvers in die periode. De keuze is op Ionesco gevallen omdat bij hem de taal tegen de handeling in gaat."

We zien in het stuk lessen in reken- en in taalkunde. Het blijkt dat je over rekenkunde kunt filosoferen. Bij taal lukt dat niet, doordat iedereen een andere betekenis aan de woorden hecht, bepaald door zijn eigen achtergrond.

En het stuk is bizar en wreed?

Van der Bie: "Het wordt bizar en wreed, ga maar kijken!"

Bedden

Een komedie met flitsende dialogen, bestaande uit vier delen, waarvan er drie gespeeld zullen worden. Elk deel toont dezelfde periode uit een relatie tussen twee personen. De scenes spelen zich af rond een bed, waarmee alle personages zo hun eigen relatie hebben: de diplomaat en de tolk, de fotografe en de psychologe, de pornoster en haar manager. Buiten wordt een moord gepleegd.

Het bleek te gaan om drie op zichzelf staande stukjes. Misschien wordt in het stuk dat wij niet gezien hebben de moord buiten verklaard. In de stukken die wij gezien hebben, wordt er alleen maar naar de moord gekeken, en erop gereageerd.

Leuk. En met eenvoudige middelen heel herkenbaar neergezet. Maar qua inhoud steekt het natuurlijk mager af tegen de andere stukken die we op het festival gezien hebben.

Publieksreacties: "Deze begreep ik wel!", "Leuk!", "Ik word wel nieuwsgierig naar die vierde, die we niet gezien hebben.", "Te weinig diepgang", "Teveel gepraat".

De Les

Een professor geeft prive-les aan een nieuwsgierige, maar ietwat domme studente. Een les in geografie, optellen, vermenigvuldigen, taal... Maar net als in ander werk van Ionesco gaat De Les vooral over taal. Taal als machtsinstrument, maar ook haar ontoereikendheid in de communicatie: Woorden kunnen geen betekenis uitdrukken, omdat ze geen rekening houden met de persoonlijke associaties die ze bij een ander kunnen oproepen.
Ionesco noemde zijn stuk een 'komisch drama'; grappig, maar tegelijkertijd grimmig.

Dit was echt genieten. Deze Professor was zo levensecht, dat ik telkens aan mijn studietijd herinnerd werd. Als Ionesco er zo uit ziet en zo gespeeld wordt, dan is het heel goed te begrijpen, en dan blijft het ook spannend.

Publieksreacties: "Echt leuk!" "Overweldigend!" "Fantastisch!" "Extreem fantastisch gespeeld..."

Kwartet hoog en laag

Terwijl de jury zich beraadde konden we kijken naar het "Kwartet Hoog en Laag". Deze vier mensen weten de muziek van Rossini te combineren met acrobatiek tot een soort cabaret-act.

Jury

De deskundige jury bestond vanavond uit Simone Rooskens (actrice) en Gerard Pietersen (dramaturg).

Simone Rooskens: "Stukken van Dimitri Frenkel Frank zijn heel moeilijk te spelen. Zijn kracht ligt vooral in het cabaret. Dat vereist een enorme techniek. Ik vond de keuze van dit stuk niet gunstig voor de spelers."

Gerard Pietersen: "Door het tweede stuk werd ik heel positief verrast. De opstelling van het dekor bood veel spelmogelijkheden. Alle drie de rollen werden echt goed gespeeld. Het ging in een goed tempo duidelijk naar de climax."

Een extra Delftse Koe!

Piet van der Pas kan, als beroepsacteur, geen winnaar worden van de 'Delftse Koe'. Toch is zijn prestatie in de rol van Professor het knapste dat we gezien hebben. Daarom krijgt hij van de jury een speciaal gemaakte extra Koe uitgereikt.

Nominaties voor de Delftse Koe

Erna de Vries
Als de dienstbode Marie in 'De Les' van de Spieghel
Maar ook als Mammie in 'De Zandbak' van Amato
Frits Schneider
De pornomanager uit 'Bedden' van Glas

Met deze acht genomineerden, en de extra-vermelding van Erna's rol in 'De Zandbak', was de jury er dus in geslaagd om uit elk stuk 1 persoon te nomineren. Maar de jury zou toch twee duidelijke uitspraken moeten doen: De winnaars van de mannelijke en van de vrouwelijke koe!

jury 'Delftse Koe'

Genomineerd waren:

Alex Verwey
De brandweerman uit 'De Kale Zangeres' van de Drie Ackers.
Jacqueline van der Geer
Be uit 'Eten' van Bruidssluier.
Tilly Lansbergen
Deborah uit 'een soort Alaska' van Toverlei
Jeroen Biegstraten
De man met het gele overhemd uit 'De Val' van Het Getij.
Mark Aarnink
Frank in 'De moeder van Icarus' van DUW.
Sara Verwey
Kreone in 'Antigone' van de VAK-jeugd.
Erna de Vries
Als de dienstbode Marie in 'De Les' van de Spieghel
Maar ook als Mammie in 'De Zandbak' van Amato
Frits Schneider
De pornomanager uit 'Bedden' van Glas

Uitreiking 'Delftse Koe'

Burgemeester van Walsum: "Het is de vrije wil van de groepen om hier te komen spelen. Ik leg hier de nadruk op, omdat het behoorlijk zwaar is om hier te spelen. Er zijn de interviews vooraf, de publieks-reacties, de jury van deskundigen en de jury voor de 'Delftse Koe', die allemaal iets vinden van het gebodene. Kortom: Als je hier speelt, dan wordt er nogal wat 'van je gevonden'.

Ik vind het fijn dat het eenakterfestival doorgaat, ook in het nieuwe theater.

Ik zag beneden de beide 'Delftse Koeien', die zich afvroegen: 'Wie gaat ons winnen?'. Om de beesten niet langer in spanning te houden, zal ik nu het jury-rapport voorlezen..."

De winnaars waren:

Mark Aarnink
Frank in 'De moeder van Icarus' van DUW.
"Er was bij hem een mooie harmonie tussen spel en tekst."
Jacqueline van der Geer
Be uit 'Eten' van Bruidssluier.
"Zij was moederlijk, maar kon ook fel van leer trekken.
Ze wist alle lagen in de rol te bereiken."

Slotfeest met Big Band Prometheus

Na de uitreiking werd het nog erg gezellig. Er werd volop gedanst op de muziek van Big Band Prometheus. En het is vast nog heel laat geworden, maar daar heb ik niet meer op gewacht.

Ik verheug me alweer op het festival van volgend jaar. Klik hier voor de volgende pagina...

Laatste wijziging:
Mar 28 2004
© 1985-2006 E.G. Snel